Ten behoeve van het 75 jarig jubileum van kv Blauw Wit hebben de heren Henk en Joop van Dam een achttal artikelen geschreven over de geschiedenis van KV Blauw Wit. Deze artikelen zijn hieronder onverkort weergegeven. Zijn zijn al een keer in het seizoen 2004/2005 in het Singeltsje gepubliceerd.

Voorwoord.

De jubileumcommissie heeft ons gevraagd om het komende jaar eens per maand te verhalen uit de geschiedenis van onze vereniging. We zullen dat steeds per periode van 10 jaar doen. Voor de eerste tientallen jaren moeten we ons hoofdzakelijk baseren op de notulen va de ledenvergaderingen en het jubileumboekje, dat Annie Weda indertijd ter gelegenheid van het 60-jarig bestaan heeft geschreven. Sommige informatie en anekdotes zijn daarom ook in dat jubileumboek terug te vinden, maar ons inziens zal dat anno 2004 voor veel huidige Blauw-Wit-leden toch nieuw zijn en daarom het publiceren waard.

Joop en Henk van Dam.

De geschiedenis van 75 jaar Blauw-Wit (1) 1930-1940
Lezend in de oude notulen doet het merkwaardige feit zich voor, dat je je somtijds terug waant in een tijd, die oudere Blauwwitters zich natuurlijk ook heugen en die jonge Blauwwitters zich amper kunnen voorstellen in deze tijd van automatisering, kunstgras, sporthallen, hoogwaardige techniek en een scala aan communicatiemiddelen. Maar anderzijds kom je zaken tegen, die anno 2004 nog steeds gelden of spelen: het vervoersprobleem bij uitwedstrijden, het tijdig betalen van de contributies, het in bruikleen geven van het tenue tegen een maandelijkse bijdrage, de opkomst bij ledenvergaderingen, ledenwerving, etc .. De korfbalvereniging BLAUW-WIT is op 9 juli 1930 opgericht in de garage van de familie Simons, wonende aan de Iepenlaan 4 te Heerenveen. De Iepenlaan maakte deel uit van een nieuwe buurt, waarin zich veel jonge gezinnen vestigden. Een aantal jongeren, die nu in de leeftijdsgroep Junioren zouden vallen, besloten tot oprichting van een korfbalclub. Dat was best een moedige zet, want ook toen al was Heerenveen een soort sportstad, waar veel sportverenigingen bestonden. Maar er was nog geen korfbalvereniging, in tegenstelling tot Nieuwebrug/Haskerdijken, De Knipe en Jubbega, die al wel een korfbalclub kenden. Er waren gelijk zoveel belangstellenden dat er met 2 twaalftallen gespeeld kon worden. De contributie werd vastgesteld op 10 cent per week. Of er toen ook gelijk competitiewedstrijden werden gespeeld, waag ik te betwijfelen. Ik kan daar althans niets van terug vinden. Wel wordt op de ledenvergadering !!! van 18 februari 1931 gesproken over de samenstelling van het 1e twaalftal: de technische commissie was van oordeel dat Annie de Groot niet in aanmerking kwam omdat het onduidelijk was of zij wel lid was en Willem Piso werd uitgesloten omdat hij te weinig te oefentijden bezocht. Geoefend werd er in die periode overigens op de zondagochtend van 10.00 uur tot 11.30 uur, terwijl er voor de zomerperiode nog een avond bepaald moest worden. Uit de notulen valt verder op te maken, dat er nog geen sprake was van een strakke competitieplanning, zoals dat nu het geval is. De vereniging bepaalde zelf mede wanneer men speelde en in welke klasse men wilde uitkomen. Voor uitwedstrijden werd toen ook al gesproken over het inzetten van een bus: kosten 10 gulden!. Ter vergelijk: blauw-Wit mocht geen wedstrijden spelen op het sportpark, tenzij 20 gulden per wedstrijd werd betaald.Tegenstanders toen waren WK3, VZK, Kinea 2 en DIO 2. Terugkijkend op het eerste levensjaar concludeert vice-voorzitter Van der Zwaag, dat het moeilijk was de club op de been te houden, maar dat het spel hard vooruit is gegaan: als Blauw-Wit geducht aanpakt, valt er in de toekomst niets meer te vrezen!! Al snel wordt binnen de vereniging een dansclubje opgericht en daarbij zijn bekende namen uit het Heerenveense als Boltje, Hainje en Piso. Uit de latere verslagen blijkt dat dergelijke nevenactiviteiten, met name de jaarlijkse feestavond, een belangrijke plaats innemen binnen Blauw-Wit. De feestavond is altijd een succes, dat bovendien een belangrijke bijdrage levert aan de inkomsten van de clubkas. Het sportieve element daarentegen vraagt de nodige aandacht. Er gaan stemmen op die vinden dat de leider (trainer) onvoldoende optreedt tegen spelers die een overtreding begaan !!! , en dat de spelers de trainingsavonden niet serieus genoeg nemen. Men belooft beterschap, maar uit de notulen valt af te leiden, dat het een gevoelig onderwerp blijft. Ook tijdens de ledenvergaderingen is er regelmatig sprake van onbetamelijk gedrag. In augustus 1932 wordt het voorzitter Piso te veel, en hij stapt tijdens de vergadering op en bedankt tevens als lid. Meine Wagter volgt hem op. In dat jaar komen ook korfballers uit Amsterdam over. Blauw-Wit zorgt voor de inkwartiering van DTV, die hier seriewedstrijden komen spelen. Het bestuur vraagt aan de bond om Blauw-Wit het nieuwe seizoen in de 1e klasse te laten spelen. Het verzoek wordt ingewilligd, maar het wordt geen succes. Alle zes de wedstrijden worden verloren, waaronder die tegen het tweede team van het toentertijd roemrijke WWMD met als eindstand 1-0, en ook van Vitesse uit Franeker werd met 1-2 verloren. Het bestuur vraagt de leden mee te werken aan ledenaanwas, maar ook toen al bleek er sprake van veel concurrentie. In 1934 wordt voor het spelen van de wedstrijden verkast naar een nieuw terrein bij badpaviljoen Dijksma (later Tropenfauna en nu de Koningshof). Eén van de tegenstanders is TOGO uit Jubbega, dat toen dus naast WK een tweede korfbalvereniging telde. In datzelfde jaar treedt het gehele bestuur af, met uitzondering van Greta Boltje. Arend Simons wordt de nieuwe voorzitter. Het trainingsbezoek blijft een probleem, maar de feestavond is wederom een succes. De financiële huishouding van Blauw-Wit ziet er dan niet goed uit. Er is veel betalingsachterstand, in belangrijke mate veroorzaakt door de hoge werkloosheid en de dientengevolge krappe beurs. Een knelpunt is dan ook het reizen naar uitwedstrijden; moeten we met het stalen ros of kunnen we met de bus? Een tweede twaalftal blijkt niet haalbaar, maar wellicht is een aspirantenteam wel mogelijk. De laatste notulen uit die periode dateren van 20 maart 1936. Daarna kent het notulenboek een aantal lege pagina’s, om pas weer kond te doen van een ledenvergadering op 18 februari 1941. Daarboven staat de aantekening: korfbalclub Blauw-Wit te Heerenveen/Oranjewoud, opgericht 18 juni 1940. Of de vereniging tussen 1936 en 1940 ter ziele is gegaan of in die jaren een slapend bestaan heeft gehad, wordt niet duidelijk. De oorlogsdreiging heeft wellicht een rol gespeeld. Aangezien er nergens een opheffingsdatum is te vinden, wordt er vanuit gegaan, dat de vereniging in die periode geen activiteiten heeft ontplooid, waardoor de oorspronkelijke oprichtingsdatum van 9 juli 1930 in de boeken is blijven staan.

De geschiedenis van 75 jaar Blauw-Wit (2) 1940-1950
Merkwaardig lijkt het bij het lezen van de notulen van de bestuurs- en ledenvergaderingen tijdens de oorlogsjaren, dat de gang van zaken nauwelijks likt te zijn beïnvloed door de oorlog. Slechts twee keer worden de bijzondere omstandigheden in de periode3 1940-1945 met name genoemd.

  • Ledenvergadering18-2-1941: door de bijzondere tijdsomstandigheden kan er geen openbare feestavond worden gehouden. Daarom wordt er een feest georganiseerd in besloten kring.
  • Ledenvergadering19-8-1942: Leden die gedwongen naar Duitsland vertrekken, blijven lid van de club, maar hoeven geen contributie te betalen.

Voortdurend blijkt wel, dat de financiële mogelijkheden van zowel de vereniging als de leden zelf zeer beperkt zijn. In de ledenvergadering van 28 juli 1941 wordt besloten naar de series van WWMD te gaan. Maar hoe?. Er volgt een flinke discussie. Per tram of per fiets?. Het wordt de fiets omdat de tram toch te duur wordt bevonden. (Voor de jongeren of niet-Heerenveners: er reed destijds een tram van Heerenveen via Gorredijk. Lippenhuizen, Hemrik enz naar Oosterwolde.) In het jaarverslag over 1943 werd met trots het kampioenschap van de 2e klas FKB vermeld. Alle uitslagen van de competitie worden genoemd in het verslag. Daarbij kom je namen tegen van verenigingen die nu niet meer bestaan of ondertussen een andere naam hebben: Blauw Geel (nu Joure), Lyts Begin (Langezwaag, bestaat niet meer), EKC (Elsloo, nu ODIS). In 1943 werden door zowel het 1e als het 2e team prijzen gewonnen op de series van Advendo, maar helaas: er was een medailleschaarste, dus geen medailles. Zelfs in de oorlogsjaren zit de groei er aardig in wat betreft het aantal leden. Eind 1944 zijn er al 432 senior/juniorleden, 20 aspiranten en 21 donateurs. Ook sportief gaat het goed. We worden kampioen van de 1e klas FKB. Tijdens de jaarvergadering van 2 mei 1945 doet zich m.i. wat merkwaardigs voor. Bi de bestuursverkiezing protesteren de lenden uit Oranjewoud, omdat het bestuur dan alleen uit leden uit Heerenveen zal bestaan. Dat vindt men niet juist, omdat de vereniging immers – zo wordt vermeld in het verslag – in Oranjewoud is opgericht. Dat is vreemd. In het jubileumboekje t.g.v. het 60-jarig bestaan wordt vermeld dat Blauw-Wit is opgericht in Heerenveen en wel bij de familie Simons aan de Iepenlaan. Hoe zit dat?. In 1945 wordt op 20 oktober ten gevolge van de bevrijding een demonstratiewedstrijd gespeeld voor de Canadezen. De wedstrijd tegen Kinea werd opgeluisterd met doedelzakspelers en ’s-avonds een Canadese show in de Schouwburg. Zeer bijzonder: een basketbalwedstrijd tussen korfballers en Canadezen in ………. De oude katholieke kerk.!! De jaren 1946 t/m 1949 kenmerken zich door verontrustende berichten over het aantal lelde. In 1948 zou dit aantal nog maar 21 zijn, waardoor het een probleem is om aan de competitie de4el te neme, zelfs met 1 team. In 1948 wordt zelfs in een buitengewone ledenvergadering gediscussieerd over het opheffen van Blauw-Wit. Door acties hoopt men meer leden te krijgen, maar ook in 1949 heeft Blauw-Wit nog maar één twaalftal in de competitie.

Joop van Dam

De geschiedenis van 75 jaar Blauw-Wit (3) 1950-1960
Uit de beide vorige edities 1930-1940 en 1940-1950 is gesproken over het feit, dat over de eind 30-er jaren niets te vinden was over Blauw-Wit. Uit een historisch overzicht opgesteld ten behoeve van het 25-jarig jubileum, blijkt dat Blauw-wit inderdaad van 1937 tot 1940 een slapend bestaan heeft geleden. Onder leiding van dhr Overwijk krijgt men de benen evenwel weer onder het gat. Een ander voorval trok evenzeer mijn aandacht. In 1946 werden 3 Blauwwitters gekozen in het vertegenwoordigende districts twaalftal. Op pinkstermaandag speelt dat team in Rottevalle tegen andere districtsteams, en dat werd uiteindelijk een zwarte dag voor het Friese korfbal. Op de terugweg kwam de vrachtauto waarin de spelers werden vervoerd, in botsing met een tram en 6 Friese korfballers lieten daarbij het leven.vDe Blauwwitters kwamen er zonder kleerscheuren af. En dan de periode 1950 –1960. Op 26 mei 1951 wordt de Blauwwitter “geboren”. De oprichters zijn Tonnie en Tjibbe Scheper. Gelet op behoeftige staat van de verenigingskas, wordt voorgesteld het abonnement buiten de contributie te houden: kosten 15 cent per maand. In het tweede exemplaar rept voorzitter Rein Hofstra van de Friese Korfbal Bond over het belang van een clubblad voor de sympathieke vereniging uit Oranjewoud. In juni 1951 gaat BW een weekend naar ZKC Zutphen. Vertrek zaterdags om 13.30 uur, aankomst om 16.30 uur !. Dat jaar doet ook een aspirantenteam mee aan de competitie. In de Blauwwitter van November 1951 wordt een vermanend woord gericht aan de supporters: heb respect voor de scheidsrechter; spelers maken fouten ook een scheidsrechter en dat hoort er bij. (toen dus ook al ) Tevens wordt begonnen met een serie artikelen over de voor velen onbekende begrippen techniek en tactiek door ene heer Nijhuis. En ene Bart Swillens, die naar Canada is geëmigreerd, vertelt maandelijks over zijn ervaringen en belevenissen aldaar. In 1952 wordt Tjibbe Scheper voorzitter. In maart 1952 wordt gediscussieerd over de noodzaak van vrijwillige degradatie in verband met de gewenste verjonging van de ploeg; het is zelfs een item voor de ledenvergadering. Een ander discussiepunt is, of BW wel moet blijven bestaan. Maar de verhuizing van Oranjewoud naar het ook nu nog bekende Rozenveldje levert reeds na 1 maand nieuwe leden op: 6 senioren en 11 aspiranten. De aspiranten spelen op Hemelvaartsdag een toernooi bij SIM in Nieuwebrug: er werd verrassend gewonnen maar desondanks was er nog wel een technische aanwijzing: speel nooit de bal onder de armen van je tegenstander door: dat is moeilijker plaatsen en de medespelers kunnen de bal moeilijker onder controle krijgen. Waarvan akte. Tegenstanders van BW 1 zijn in die dagen o.a. Hercules (Oldeboorn) en UTY (Akmarijp), verenigingen die al lang ter ziele zijn. Bijzonder is ook het feit, dat BW samen met de motorclub Heerenveen een feestavond organiseert, die verzorgd wordt door Tetman de Vries in samenwerking met de Amalfi’s. De kaarten kosten fl. 0,75. In 1953 speelt BW 1 zonder veel succes in de 1e klas FKB. Behalve dit team telt BW nog een 2e seniorenteam, een juniorenteam en 2 aspirantenteams. De heer Nijhuis woont inmiddels in Tilburg, maar hij blijft bijna maandelijks kopij aanleveren over techniek en tactiek. En ook Bart Swillens verhaalt maandelijks nog steeds vanuit Canada. En dat in een tijd zonder e-mail !! Onder de bezielende leiding van voorzitter Tjibbe Scheper waait er een frisse wind door BW, hetgeen zich vertaalt in en groeiend aantal (jeugd)leden. Maar het is niet allemaal hosanna: op een zeker moment stelt de voorzitter een ultimatum: als de leden niet een aantal zaken willen oppakken zoals het uitleggen en opruimen van het veld, stapt het bestuur op. In mei 1954 verhaalt de onder wat oudere Blauwwitters bekende Gerrit Scheenstra in de Blauwwitter over wat hem opvalt over de wijze van spelen, zowel technisch als tactisch, zowel in de aanval, als in het middenvak en in de verdediging. Er doen slechts 2 teams mee aan de competitie. Wel wordt het clubkostuum voor het 1e twaalftal verplicht gesteld. In januari 1955 kan BW een clublokaal huren aan de Vermaningstraat. Wimmy Scheper wint de ontwerpwedstrijd gewonnen over het nieuwe BW-embleem: de contouren van een bal met op een van de toen nog langwerpige stroken leer de tekst kv Blauw-Wit. De naam van weer een Scheper duikt op in de Blauwwitter: de huidige erevoorzitter Jochem Scheper en wel als speler, aanvoerder en verslaggever. In juni 1955 wordt een weekend lang het 25-jarig jubileum gevierd: op zaterdag is er een schoolkorfbaltoernooi, wordt de vereniging ZKC uit Zuthpen, waarmee al jaren een band bestaat, ontvangen en is er ’s-avonds een feestavond. Op de zondag wordt een toernooi gespeeld met als deelemers ZKC 1 en 2, WK1, het Fries twaalftal en BW 1. Andere nu nog bekende namen die dan opduiken zijn Herman vd Baan, Feiko Jansma en Maaike (vDam) de Haan. In november van dat jaar is er in Staniastate in Oenkerk een bijeenkomst van het FKB over de promotie van de korfbalsport. Een agendapunt daar is het organiseren van schoolkorfbal: Aangezien BW daar tijdens haar jubileum ervaring mee had opgedaan, werd afgesproken dat jaarlijks een schoolkorfbaltoernooi zou worden georganiseerd in de gemeente Heerenveen: het ene jaar door WK en Udiros, het andere jaar BW en Kinea. Dat toernooi bestaat nog steeds, alleen ligt de organisatie beurtelings bij BW en WK. In 1956 schrijft Nijhuis vanuit Tilburg nog steeds in de Blauwwitter over allerlei korfbalzaken, techniek en tactiek, verschil in speelwijze en mentaliteit tussen Friezen en Zuid-Nederland. Om aan nieuwe ballen te komen moeten de Blauwwitters chocolade gaan eten: de toen beroemde Kwatta-repen waren voorzien van afbeeldingen van soldaatjes en voor 2000 Kwatta-soldaatjes kreeg je een nieuwe bal. Gesproken werd toen ook over de verplichte medische sportkeuring; om te mogen sporten moest je medisch gekeurd worden. Dat werd vanuit de gemeente georganiseerd en jaarlijks herhaald. Deze verplichte sportkeuring bleef bestaan tot naar ik meen begin jaren ’80. In mei 1958 wordt BW belast met de organisatie van de interland Nederland- België die gespeeld wordt in het voetbalstadion. Bij die interland is o.a. Joop van Dam ballenjongen.  Herman van der Baan moet onder de wapenen en de vraag wordt gesteld wie hem op wil volgen als lid van de redactie van de Blauwwitter. In het clubblad lees ik ook dat tijdens een oefenwedstrijd tegen Kinea de jonge Tjepke Bilkert tegen de gevaarlijke Appie Postma moest spelen maar hem goed partij gaf. Jochem Scheper wordt in 1958 voorzitter en Jeen van der Berg trainer. Op maandag 29-9-58 wordt een belangrijke beslissing genomen: BW maakt met het eerste team de overstap van de FKB naar de KNKB, 3e klasse. Spelers in de selectie waren toen o.a Herman vd Baan, Jochem Scheper, Jeen van der Berg, Maaike de Haan, Feiko Jansma. Het betekende wel dat extra kosten gemaakt moesten worden: reiskosten, terreinkosten, kleedkamerkosten, training zaal, totaal fl 265,– Deze uitgaven werden gedekt door de inkomsten van de15 leden van de selectie x 12 maanden x 1,25 = fl 225,- + een bijdrage voor de 8 uitwedstrijden is totaal fl 297,–. In Boornbergum wint BW in 1959 haar eerste wisselbeker. In dat jaar verrijzen hier en daar in Nederland de eerste sporthallen en doet de naam microkorfbal haar intrede. Onder deze naam worden de eerste zaalwedstrijdjes gespeeld, veelal nog in grote hallen als de toenmalige veemarkhallen in Leeuwarden, de Groenoordhal in Leiden, de bloemenhal in Aalsmeer e.d. Bart Swillens verhaalt nog steeds uit Canada en Nijhuis vanuit Tilburg !

De geschiedenis van Blauw Wit (4) 1960-1970
Dit is de periode dat ons aller Jeen v.d. Berg, elfstedentochtwinnaar, in het eerste team van Blauw Wit acteerde. Aan het einde van het seizoen 1959-1960 heeft Blauw Wit het hoogste aantal senior-leden in haar geschiedenis tot dan toe nl. 52. Op 9 juli wordt feestgevierd i.v.m. het 30-jarig bestaan. Er wordt een feestavond georganiseerd. Aspiranten zijn welkom, mits onder begeleiding van hun ouders. M.i.v. het seizoen 1960-1961 wordt Jeen vd. Berg trainer. Ter voorbereiding op het seizoen wordt er…….3x per week getraind. In de Blauw Witter van december 1960 worden aanwijzingen gegeven om goed te verdedigen. Ik pik er eentje uit: “loop met kleine passen en spring niet”. In de wedstrijdverslagen valt op dat er vele strafworpen worden gemist. Maar…..weten de jongeren wel dat die strafworpen toen vanaf 4 meter werden genomen? Trainer Jeen doet een oproep aan de spelers om de avond voor de wedstrijd niet al te laat naar bed te gaan (!?!?)
Een oproep om toch vooral voor de sportkeuring te verschijnen heeft weinig resultaat. Velen komen niet opdagen. In mei 1961 kan er melding worden gemaakt van 2 gedenkwaardige zaken:

  • Blauw Wit wordt kampioen van de derde klas en promoveert dus naar de tweede klas.
  • De eerste clubkrant verschijnt. Tot dan toe waren het losse bladen

In de eerste clubkrant staat een leuk verslag van LDO 3- BW 3, uitslag: 32-3. Voor de jongeren en nieuwelingen van onze vereniging: BW speelde toen haar thuiswedstrijden op het zogenoemde Rozenveldje. In augustus 61 meldt zich als nieuw lid Johannes Eppenga, vader van Ido en Gerben. Heb ik al gezegd dat we destijds ook een soort van Cees de Wit hadden, naam: Sietze Krist. Hij verzorgde een aantal jaren het clubblad. Een paar winters wordt er getraind in de gymzaal van school v.d. Walle (nu de van Maasdijkschool). Om tot een schot te komen moest de bal tussen balken door en over balken heen. Fantastisch, dat was nog eens kunst. In 1961 behaalde ons lid Albert Otten zijn diploma M.O.-A Wiskunde. Dat was zeer bijzonder, want hij was nog maar 16 jaar. Albert kreeg hiermee landelijke bekendheid. Door drainage problemen met het Rozenveld, wordt er in 1962 zowel op een terrein aan de Coehoorn van Scheltingaweg als op een terrein bij Tropenfauna (nu Koningshof) gespeeld. Een aktie levert in 1962 liefst 200 nieuwe donateurs op. In mei van dat jaar wordt een mijlpaal bereikt: 100 leden. In die tijd was men kennelijk niet bang voor de winter, want op 11 februari wordt de kompetitie hervat. Historisch binnen BW (bij de oudere leden) blijft een uitspraak van de toenmalige voorzitter (J. Scheper) tijdens zijn toespraak op een feestavond: “ik ging in bed liggen en kreeg de griep”. In mei 1962 meent de voorzitter dat BW in de niet al te verre toekomst best aan de hoofdklasse kan denken. Oproep in het clubblad: wil het publiek zich onthouden van opmerkingen op de scheidsrechter! BW krijgt hierdoor een slechte naam. Ook in die tijd hadden we al te maken met moeilijke jeugd, gelet op een opmerking van de aspiranten-commissie: iedere raddraaier wordt vanaf nu geschorst!! Vanaf de zomer van 62 zal de selectie eens per 14 dagen worden getraind door Rinus Munnekes, sterspeler van het Nederlands 12-tal. Er worden voor het eerst enkele BW-ers uitgenodigd voor Friese teams. De uitgaven van onze vereniging bedroegen in 1962 F 2699,=. De uitwedstrijden naar Kinea en AKC (Akkrum) gingen per fiets. BW blijft groeien. Na de zomer van 63 doen er 4 senioren-, 2 junioren- en 4 aspirantenteams mee aan de kompetitie. Let wel: allemaal 12-tallen! BW krijgt een nieuwe bron van inkomsten: leden die deelnemen aan de voetbal-toto. BW weet op het nippertje degradatie te ontlopen door uit te winnen van ….Kinea. Training van de selectie op het veld vanaf 18.30 uur tot ……. het donker is. Er was immers geen verlichting. Op basis van een soort vrijwilligheid wordt in de winter 63-64 met zaalkorfbal begonnen (toen micro-korfbal genoemd). Alles vond plaats in de markthallen in Leeuwarden. Gespeeld werd op gewone traattegels, die dikwijls flink glad waren. Ondergetekende weet dat uit ervaring. Speeltijd van de wedstrijd 2 x 20 minuten. In oktober 63 schorst het bestuur 2 spelers van de tweede team wegens wangedrag (??). Bij het veld aan de C.v. Scheltingaweg wordt in 1963 een kleedgebouw (geen kantine) gebouwd. Het staat er nu nog. Opvallend in de jaren 60 is dat er vele feestavonden worden georganiseerd, die meestal zeer gezellig schijnen te zijn geweest. Opvallend zijn ook de kleine uitslagen in die tijd, bijv. 4-3 of 6-5 enz. Bij de pauze was het niet zelden 1-1 of 2-1. In 1964 wordt in de Blauw Witter de vraag gesteld of de afstand van de strafworpstip tot de korf niet moet worden verkleind van 4 naar 2,5 meter. Of misschien moeten er steeds 2 strafworpen worden genomen. Waarom? Het blijkt dat ongeveer 80% (!) van de strafworpen wordt gemist. In mei 64 wordt BW kampioen van de tweede klas en promoveert naar de eerste klas. De burgemeester is aanwezig op de receptie. In dec. 64 klaagt de voorzitter over een ongeintresseerde en lakse houding van vele leden. Hij denkt dat dat komt door de heersende welvaart. In de jaren die nu beschreven worden is Jochem Scheper voorzitter. Wie kent hem niet. In de winter 64-65 worden er enkele toernooitjes in de zaal gespeeld. Op 9-7-1955 wordt het 35-jarig bestaan gevierd met weer een grote feestavond. ZKC uit Zutphen is weer onze gast. Met een negatief doelsaldo van 10 in 18 wedstrijden degradeert BW weer naar de tweede klas. Van de 9 verloren wedstijden gebeurde dat 7 x met 1 doelpunt verschil. BW schrijft zich nog niet in voor de zaalkompetitie van 65-66. In dec. 65 houdt BW voor het eerst een oliebollenaktie. Door eigen leden worden er ongeveer 20.000 oliebollen gebakken. Vele oud-leden, waaronder ondergetekende, zullen hier met veel plezier aan terug denken. In januari 66 volgt Herman v.d. Baan Jochem Scheper op als voorzitter. De jeugdhoek neemt een steeds grotere plaats in in de Blauw Witter. Steeds meer jeugdteams worden kampioen. In dec.66 vraagt de voorzitter van de KNKB of misschien het middenvak afgeschaft moet worden. WK (Jubbega) promoveert in 1967 in de zaal naar de hoofdklasse. Begin 67 worden de eerste akties georganiseerd voor een nieuw clubhuis. In sept. 67 wijst de FKB de organisatie van een 3-landentoernooi toe aan BW en Kinea. Het toernooi wordt gehouden in het (oude) stadion van SC Heerenveen. In de winter 67-68 neemt BW voor het eerst deel aan de zaalkompetitie. Alle thuiswedstrijden worden gespeeld in een sporthal in Wolvega (bij de vroegere drafbaan).Het werd voor ons niet echt een succes. BW moet de laatste wedstrijd zelfs afzeggen, omdat er geen team op de been kon worden gebracht. Onze aspiranten verliezen in een kompetitie met 6 wedstrijden 4 keer met 1-0 (om depressief van te worden). Eind 68 krijgt BW de vergunning voor de bouw van een kantine en kleedgebouwen op een terrein aan de Woudsingel. Er wordt een bedrag van ruim F 84.200,= (38272 Euro) voor geraamd. Een door de KNKB gehouden enquete wijst uit dat 85 % van de korfballers denkt dat zaalkorfbal niet belangrijker zal worden dan veldkorfbal. In 1969 neemt Gerrit Reitsma het voorzitterschap over van Herman v.d. Baan. In datzelfde jaar blijkt dat het ledental in 10 maanden is toegenomen van 100 tot 140. Er worden allerlei akties bedacht voor onze nieuwe accomodatie, zelfs een gloeilampenaktie.

De geschiedenis van 75 jaar Blauw-Wit (5) 1970-1980
Het is in dit decennium, dat Blauw-wit voor het eerst op landelijk niveau in de korfbalschijnwerpers zal komen. Maar daarover later meer.
In 1970 neemt Herman de Vries, de supersnelle topkorfballer van Wordt Kwiek, afscheid als trainer van Blauw-Wit en hij wordt opgevolgd door Theo Lukkes, die naar later blijkt heel wat jaren aan onze club verbonden zal zijn. Het is ook de opkomst van het microkorfbal en de bouw van sporthal de Telle, maar daar te trainen is financieel niet haalbaar. Bert Oosting, toentertijd directeur van het Postiljon-motel en later Tjaarda, wordt voorzitter. En op de dag van het 40-jarig jubileum vindt de opening van de nieuwe kantine ’t Singelstje” aan de Woudsterweg plaats. In de competitie speelt BW tegen o.a. DOW uit Oostermeer, ZKC Zuidwolde, Goorecht Hoogezand, Leonidas Noordwolde en DOS ’46 uit Nijeveen. En ….. er is al een oud papier actie! En ….. er wordt geklaagd over de H’se Courant, die stelselmatig nieuws van BW weigert te publiceren. Een item, wat me bekend voorkomt. In het jubileumjaar wordt overigens een ledenwinst van 50 personen geboekt, en BW wordt na een beslissingswedstrijd tegen Leonidas kampioen in de 3e klasse microkorfbal. Op het veld wordt in Nijeveen voor 350 toeschouwers gewonnen van DOS ’46 met o.a. Albert Lucas en Freek Keizer in de gelederen. Uit de Blauwwitter van de begin 70-er jaren maak ik op, dat BW in die tijd ook al een soort Cees de Wit met een drive-in show had.: het muziekstation Nannewijd met als disjockeys Martje Tuinhark en Janus Schokstroom. In de zomer van 1971 speelt BW 2 een beslissingswedstrijd tegen Asko 2 met daarin de bekende Harrie Dassen. BW wint met 7-4 en promoveert naar de reserve hoofdklasse veld. Daarin speelt het vervolgens tegen onder meer 3 clubs uit Enschede: Naas, Dos en Rigtersbleek, maar ook tegen WK, Sparta Wartena en SSS uit Wageningen. Het eerste team speelt op dat moment 2e klas KNKV. De posities binnen de vereniging worden in de Blauwwitter eens tegen het licht gehouden; trainer: de man die het meeste te vertellen heeft, maar de minste kans langer dan 1 jaar te blijven; aanvoerder: de persoon die een mooie handtekening moet hebben; toeschouwer: de persoon, die eigenlijk scheidsrechter, speler en trainer had moeten zijn; voorzitter: degene die de hamer zodanig moet hanteren, dat hij zichzelf niet uit het veld slaat; secretaris: degene die in de ene vergadering opschrijft, wat in de volgende besproken moet worden. Veelvuldig publicist in de Blauwwitter was in die tijd ons aller Athe Dijkstra, dit jaar 73 jaar geworden en pas vorig jaar de korfbalschoenen aan de wilgen gehangen, en ook Reina van der Baan als secretaris en K. Oosterloo namens de redactie waren vaste vullers van het maandblad. Het jaar 1971 was ook het jaar van het grote korfbalschandaal: Jan Wals en Tom van Rhee, beiden van LUTO uit Amsterdam, werden voor het leven geschorst voor het ontvangen van een vergoeding, hetgeen in strijd was met de amateurbepalingen van het KNKV. Een aardige anekdote uit die tijd: een aantal spelers van BW zou voetballen tegen een aantal spelers van Leonidas. Toen beide besturen daar lucht van kregen, werd de wedstrijd afgelast omdat men bang was voor blessures. Mogelijk dat de wedstrijd alsnog gespeeld zou worden als de nieuwe vleugel van de Tjongerschans klaar was. Uit de opbrengst van een aantal acties worden 3 lichtmasten geplaatst. Er is wederom een behoorlijke ledenwinst van 35 personen, waardoor BW de 4e vereniging van Friesland wordt. Wat verder opvalt als je de Blauwwitters van ’73, ’74 doorleest, is de sterke groei van het aantal jeugdleden: maandelijks soms 10. De verhouding tussen jongens en meisjesleden is echter wel erg scheef.; 3 op 1. De naam van Jan Glimmerveen duikt op: enthousiaste acties starten om jeugdleden te werven en veel aandacht vragen voor technisch kader. Anderzijds blijkt het een probleem om voldoende kader te vinden om de grote aanwas van jeugdleden te begeleiden. Een paar jaar later is Jan o.a. met zijn vader het middelpunt van een soort machtstrijd binnen de vereniging. De selectie vaart wel bij het feit, dat voorzitter Oosting teven directeur va het motel is: voorbesprekingen en etentjes vinden daar plaats. Blauw-Wit krijgt ook een kledingsponsor: TOF-modes, waar Jochem Scheper ook “iets mee te maken heeft”. Ook in die jaren heeft BW een scheidsrechterprobleem. Onder andere Joop van Dam, Jappie Bouma, Rikus Betten(de vader van….) en Wietske Spijkstra (bij de huidige selectie bekend als Wietske Jongbloed) gaan de scheidsrechterscursus volgen. Bij het 45-jarig bestaan in 1975 worden de junioren kampioen in de micro, het 6e seniorenteam eveneens en het 1e promoveert naar de overgangsklasse. In dat team speelden toen o.a. Annie Weda, Reina vd Baan, Tineke Roffel, Wietske Spijkstra, Joop van Dam, Herman van der Baan, Jappie Bouma, Jan Stelwagen, Arjen Siebenga. Finie Boonstra. BW werd kampioen tegen ODK en het bijzondere van deze wedstrijd was, dat Theo Lukkes toen zowel trainer van BW als ODK was. De enorme toeloop van jeugdleden noopt BW tot het intern opleiden van jeugdtrainers. Dat gebeurt door de nieuwe hoofdtrainer Jan Piepers. De selectie speelt in nieuwe oranje/blauwe shirts. In 1976 organiseert BW in de ijshockeyhal van Thialf de “Op losse groeven show”met Chiel Montagne als showmaster. Artiesten zijn o.a Imca Marina, Ronny Tober, Ben Kramer.. Financieel levert het helaas niets op. Er wordt tevens een record aantal nieuwe leden geboekt: 125 in één jaar.!!. BW telt daarmee 350 leden. Op het veld wordt BW ook kampioen, maar moeten ze beslissingswedstrijden spelen tegen andere districtskampioenen Klimop uit Asten (NBr.) en HKC Hengelo om te mogen promoveren. Tegen Klimop wordt gewonnen en van HKC verloren, hetgeen betekent dat BW promoveert naar de nieuw geformeerde promotieklasse. Een belangrijke schutter in de BW-selectie is Nico de Nekker (nu LDODK), ook al geen onbekende en toen getooid met een enorme baard. Uit het jaarverslag van ’76-’77 kan worden opgetekend, dat de bereidheid van de leden om aan acties mee te doen, erg teleurstellend was, hetgeen onvermijdelijk leidde tot een contributieverhoging. De opbrengsten van het oud papier en de toto/lotto waren daarnaast erg belangrijk voor de club. Jan Piepers bleef hoofdtrainer en de onlangs overleden Siemen Popma coach van de selectie, Jan Stelwagen werd trainer van het 2e en Gerrit Reitsma ( voor de jongeren de man van Sietske) trainer van het 3e. Wiebe Vonk had de junioren onder zijn hoede. Dat juniorenteam wordt later kampioen met een doelsaldo van 107 voor en 27 tegen. Niemand van dat team korfbalt nog voorzover ik weet. Hendrik ten Hoeve is nog betrokken bij de club en Annie Sloothaak tot voor kort ook nog. Lid van dat team was ook Sitie de Jong, zus van Ankie de Jong (WK) en moeder van Jornt de Nekker , nu speler van NIC 1. Johannes Eppenga, vader van Gerben, Henk-Jan en Ido wordt in 1977 voorzitter van de jeugdcommissie van BW. Ondanks een druk bestaan als huisarts loopt hij zich de sloffen uit het vuur voor BW. BW wordt gevraagd de sinterklaas-intocht te organiseren en zal dat vele jaren blijven doen, hetgeen ook een aardige bijdrage aan de clubkas oplevert.. Cees Tjeerdsma wordt lid van de jeugdcommissie en onder zijn leiding ontstaat naast de Blauwwitter het wekelijkse Singelstje Nijs. In het seizoen ’77-’78 spelen de A-aspiranten om de Friese titel. Helaas moet de ploeg, met in de gelederen o.a. Ate Bron, Ankie de Jong, Dinie Boonstra, Joke Bijlsma, Teddie Reitsma, Bert Nijholt, Tineke de Boer, hun meerdere erkennen in Sparta. Zoals eerder aangegeven verzorgde BW de Sinterklaas-intocht. Meestal ging dat goed, maar in ’78 was de schimmel van Sinterklaas in een nukkige bui, zodat na enkele steigeringen Sint besloot de intocht maar te voet te doen. De A-junioren worden in het zaalseizoen ’78-’79 kampioen en promoveren naar de selectieklas. Ter gelegenheid daarvan wordt het team, onder leiding van trainer Lukkes en trainer-coach Joop van Dam in nieuwe trainingspakken gestoken van de Nieuwe Weme. De seniorenselectie speelt dat jaar op het veld in de promotieklas tegen o.a. NIC, LDO en DKOD met bondscoach Ben Crum in het team. Op het veld speelt BW een klas lager en weet maar ternauwernood het vege lijf te redden.
Een grote rommelmarkt tenslotte levert wel fl 7.000,– op. BW moet op zoek naar een nieuwe voorzitter want Bert Oosting vertrekt uit Heerenveen.

Henk van Dam.

De geschiedenis van 75 jaar Blauw Wit (6) 1980-1990
Het jaar 1980 is voor de club de geschiedenis ingegaan als een roerig jaar. De hoofdtrainer werd na een motie van wantrouwen ontslagen en dat was uniek voor BW. Voorzitter Eppenga nam naast Herman vd Baan een gedeelte van de trainingen voor zijn rekening. Het 1e team degradeerde naar de eerste klas. Positief was dat zowel de junioren als de pupillen kampioen van Friesland werden. Op 7 juni werd het 50-jarig jubileum gevierd met een reunie, een koffietafel en een feestavond. Er werden plannen gemaakt voor uitbreiding van de kantine aan de Woudsingel. BW beschikte in die tijd over geweldig veel jeugd. Aan de veldkompetitie 1980-1981 namen deel: 3 junioren 12-tallen,7 aspiranten 8-tallen, 2 aspiranten meisjes 8-tallen en 7 pupillen teams. In april 1981 bereikt BW het absolute hoogtepunt wat betreft het aantal leden. Een krantenartikel vermeldt: “BW verwelkomt het 400ste lid”. De gemeente wijst BW een extra terrein toe op de plaats van de vroegere verkeerstuin aan de Woudsingel. De pupillen worden voor het 2e achtereenvolgende jaar kampioen van Friesland (aanvoerdster Christien Boersma en spelers o.a. Jan Tiemersma en Uilke Regts). In september wordt er ingebroken in onze kantine. De buit bestond o.a. uit…….500 ijsjes. Erger was echter dat ook een nieuwe geluidsinstallatie werd vermist. Het overlijden na een ernstige ziekte van voorzitter J. Eppenga bracht grote verslagenheid teweeg binnen de club. Aan nevenaktiviteiten ontbrak het ook in die tijd niet: familiedag, schoolkorfbal, kaboutertoernooi, volleybalavond, kaartavond, disco-avond, uitwisseling met Doetinchem. Het grote aantal jeugdleden resulteerde in die jaren in enorm veel kampioenschappen. Onze pupillen wonnen in mei 1982 zelfs een groot toernooi in Den Haag. Vandalisme ook toen. Een pas gemetselde muur van een nieuw te bouwen kleedkamer werd in een nacht omver getrokken. Ook in 1982 werd BW getroffen door een droevige gebeurtenis. De nog maar kort in functie zijnde hoofdtrainer Chris Liemburg kwam om het leven bij een ongeluk op zijn werk. Sjoerd de Jong werd in dat jaar gekozen in het Nederlands juniorenteam. Het scheidsrechterstekort vormt voor het bestuur een aanhoudend probleem. Voor het seizoen 1982-1983 vindt BW een nieuwe hoofdtrainer. Nog niet eerder was dat een vrouw: Eljo Stellingwerf.
In de zaalkompetitie 1982-1983 worden er 11 jeugdteams kampioen. Een record voor BW. Op 11 juni 1983 worden de aspiranten kampioen van Nederland door in de finale Oost Arnhem na het nemen van strafworpen te verslaan. Op 3 september wordt de nieuwe kantine ’t Singeltsje geopend. Bijna de gehele bouw werd door leden zelf gedaan. Een nieuwe aktiviteit volgt binnen BW: dansles. In 1984 worden pupillen, aspiranten en junioren kampioen van Friesland. Op Koninginnedag organiseert BW voor het eerst serie-wedstrijden. Het eerste senioren-team wordt kampioen en gaat weer naar de promotieklas. Een paar keer organiseert BW een sportcafe met de bedoeling om onderling en met een gastspreker over actuele sportzaken van gedachten te wisselen. De eerste gasten zijn Jaap Lenstra en Jeen vd Berg. In het begin van de jaren 80 werd ook begonnen met kampeerweekenden voor de jeugd in Elsloo. Vele jaren bleef dat een groot succes. In september 1985 werden Gerben Eppenga en Janet Nieuwland opgeroepen voor de selektie van het Nederlands team t/m 21 jaar. Opvallend is dat er in deze jaren in de Heerenveense Courant heel veel plaats voor BW wordt ingeruimd. Niet alleen verslagen van het 1e team, maar ook van het 2e team, van de junioren en zelfs van de aspiranten. De Heerenveense courant leek soms wel bijna op een clubblad van BW. Het toppunt van succes bij de jeugd deed zich voor op 15 maart 1986 toen zowel de aspiranten als de junioren Nederlands kampioen werden, resp. in de Frieslandhal in Leeuwarden en de Merwedehal in Dordrecht. Het succes werd gevierd met een grote feestavond in de Schouwburg (voor de jongeren: op de plaats waar nu het gemeentehuis staat). Omdat het aantal leden de laatste jaren weer was gedaald, organiseert BW in het voorjaar diverse promotie-aktiviteiten. Het resultaat hiervan wordt echter niet duidelijk. In tegenstelling tot het succes bij de jeugd, degradeert het 1e senioren weer naar de 1e klas. M.i.v. het seizoen 1986-1987 wordt ex Blauw Witter Jaap Bouma hoofdtrainer. In september 1986 spelen onze junioren op eigen veld een wedstrijd tegen het Engelse nationale jeugdteam. BW wint met 9-6. Op 18 oktober speelt Christien Boersma met het Nederlandse junioren-team in Antwerpen tegen de Belgen. Een flinke schare BW-ers is daarvan getuige. Liefst 5 junioren worden geselecteerd voor het Friese team: Jolanda vd Laan, Nelleke Steunebrink, Christien Boersma, Jan Tiemersma en Jochem Jan Klaren. Christien werd ook weer uitgekozen voor het ned. zaalteam. Nelleke en Jolanda vielen af na selectiewedstrijden. De junioren worden op 8 februari 1986 kampioen van het district Noord en dat betekent deelname aan het Ned. kampioenschap op 14 maart in……..de Telle. Het wordt helaas een teleurstelling. Tijdens de wedstrijd raken 3 dames en 1 heer ernstig geblesseerd. Zonder een wedstrijd te verliezen maar wel met 3 gelijke spelen wordt men 3e. Niet onvermeld mag blijven dat Jochem Scheper ondertussen al weer een paar jaar voorzitter van BW is. Tijdens de jaarvergadering in februari 1987 wordt bekend gemaakt dat verzekeringsmaatschappij “Zevenwouden”sponsor van de club gaat worden. BW gaat dan voor het eerst met shirtreclame spelen. In juni 1987 doen zowel het eerste als het tweede juniorenteam mee aan de strijd om het kampioenschap van Nederland. Bij het 2e gaat het om de afdelingskampioenen. In augustus verblijven 2 Poolse studenten gedurende een week in Heerenveen als gasten van BW met de bedoeling om de korfbalsport in Polen te promoten. Opvallend is dat erg veel jeugdleden die in de wedstrijdverslagen van bijv. de jaren 84,85,86,87 worden genoemd al lang niet meer voor BW spelen en zelfs nauwelijks in onze senioren-teams hebben gespeeld. Is dit het lot van onze vereniging? Op 1 nov. 1987 blijkt BW met 320 leden de grootste korfbalverening van Friesland te zijn. Landelijk gezien staan we dan op de 11e plaats. In een groot interview in de Heerenveense Courant wordt vermeld dat Anne vd Laan de PR-man man van BW is geworden. Dat is nieuw in de korfbalwereld. M.i.v. het seizoen 1988-1989 wordt Albert Lucas, international en afkomstig van DOS ’46 hoofdtrainer van BW. Vanaf het begin van de jaren 80 had BW een zeer actieve supportersclub. Het eerste team werd toen ook bij uitwedstrijden vaak massaal gesteund. In 1988 wordt BW veldkampioen en promoveert voor het eerst in haar bestaan naar de overgangsklasse. De zaken worden professioneel aangepakt, want naast hoofdtrainer Albert Lucas wordt er ook nog een conditietrainster aangesteld. Per 1 januari 1989 stopt Annie Weda als redactrice van het Singeltsje Nijs. Dat was even wennen, want zij had het werk liefst 10 jaar gedaan. BW debuteert prima in de overgangsklasse. Het wordt een tweede plaats. In het begin van het jaar 1989 wordt duidelijk dat de gemeente belang heeft bij de terreinen die Bw in gebruik heeft aan de Woudsingel. De gemeente wil dat het gebied beschikbaar komt voor woningbouw. Het eerste financiele bod van de gemeente wordt echter door BW afgewezen, maar wel is de met de onderhandelingen het begin gemaakt voor onze verhuizing naar onze huidige plaats en naar een eigen sporthal.

De geschiedenis van 75 jaar Blauw-Wit (7) 1990-2000
De negentiger jaren mogen mijn inziens de succesvolste jaren van Blauw-Wit tot nu toe worden genoemd. Vier keer maar liefst stonden de A1-junioren in de zaalfinale in AHOY en senioren 1 promoveerden een aantal malen naar de hoofdklasse, zowel op het veld als in de zaal. Uit het feit, dat het een aantal malen gebeurde, mag ook duidelijk worden, dat we geen zogenaamde stabiele hoofdklasser zijn geworden, en dat is helaas nog steeds niet het geval. En we bouwen in deze periode een eigen sporthal. Terug naar het begin van dat decennium. Anne van der Laan trad af als voorzitter, maar een nieuwe was nog niet gevonden. Feenstra Verwarming werd sponsor van de junioren A1. Ook de B-aspiranten en pupillen streden om het Nederlands kampioenschap. De A1-junioren spelen voor ruim 8000 mensen in AHOY om het Nederlands kampioenschap, en behalen de Nederlandse titel ten koste van Groen Geel. Junioren A2 werd tweede in hun competitie en ook het 3e en 4e juniorenteam werd royaal kampioen. En we hadden nog een 5e juniorenteam. Van dat team speelt alleen Jeroen van der Laan nu nog in senioren 1. Voor die goede prestaties bij de jeugd ontvangt Blauw-wit dat jaar de propagandaprijs van de afdeling Friesland van het KNKV. Gerrit Scheenstra – oud penningmeester – hangt in mei ’91 zijn korfbalschoenen na 60 jaar actief te zijn geweest, aan de wilgen. Armeense korfballers verblijven een week in Heerenveen. Ondergetekende wordt bereid gevonden de voorzittershamer- vooralsnog voor een jaar – over te nemen. Voor de selectie wordt een specifieke conditietrainster aangetrokken in de persoon van elly de Jong. Yke Bijlsma (nu Oost-Anhem) wordt verkozen voor het Nederlands juniorenteam. Veel tijd gaat voor het bestuur op aan het vergaderen over de nieuwe accommodatie: verkassen van het vertrouwde veld bij het zwembad aan de Binnenweg naar een nieuwe locatie. Trainer-coach Jacob Thijen van de selectie krijgt hartklachten. Sjoerd de Jong neemt tijdelijk de honneurs waar. Dat een en ander geen invloed heeft op de prestaties mag blijken uit het feit, dat Blauw-Wit in mei 1992 voor de eerste keer promoveert naar de hoogste korfbalklasse. De kersverse promovendus presenteert zich bij de aanvang van het nieuwe veldseizoen ten kantore van hoofdsponsor ZEVENWOUDEN-verzekeringen, met een nieuwe hoofdtrainer: Jan Hof uit Almere wordt voor drie jaar aangetrokken. Er zijn lovende woorden voor het spel van Blauw-Wit, maar de punten blijven nog uit. Echter wordt in oktober landskampioen PKC met op de bank bondscoach Ben Crum op imponerende wijze met 20-15 weer naar Papendrecht gestuurd. In dat team speelden toen Jan Tiemersma, Gert Draaisma, Ingrid Thijs, Anita van der Baan, Nelleke Steunebrink, Christien Boersma, Marten Kalkman en Gerben Eppenga. Jan Tiemersma en Gerard Scheper hadden vanuit hun HEAO-opleiding een haalbaarheidsonderzoek gedaan naar het kunnen exploiteren van een eigen sporthal door Blauw-Wit. In december 1992 gaat de ledenvergadering akkoord met de plannen voor de bouw van die eigen sporthal, waarvan de bouw moet starten in april 1993. De stichtingskosten bedragen ruim 1,5 miljoen oude guldens, exclusief BTW. Het wordt met 1850 m2 vloeroppervlakte de grootste sporthal van Noord-Nederland. Bij de start is het een pure korfbalhal, waar overdag en gedeeltelijk in het weekend getennist kan worden. Als het CIOS echter ruzie krijgt met de gemeente en de Telle wil inruilen voor de hal van Blauw-Wit, betekent dat voor de club een onverwachte meevaller. Dankzij een royale jaarlijkse bijdrage van multinational Stork krijgt de hal de naam STORK-hal. KNKV-voorzitter Rien Geutjes opent de hal. In de zaal is Blauw-Wit nog overgangsklasser, maar we lijken er aan te komen. Anja de Jong en Gert Draaisma worden geselecteerd voor jong oranje en Yke Bijlsma opnieuw voor het Nederlands juniorenteam. In maart 1993 heeft het trainersduo Harold Jellema en Peter Houwer er voor gezorgd, dat de BW-junioren opnieuw in AHOY staan. Het team, bestaande uit Aaltje Punter, Judith Huistra, Trienke Kootstra, Sandra van Dam, Tjallien Huistra, Marjan de Jong, Teun Jan Kootstra, Willem Scheper, Ronald Jagt, Sido Lok, Rogier Gerritsen en Mark Vos verliezen die finale echter van Die Haghe met o.a. Mady Tims (nu PKC en bekend van de playboy) in de gelederen. De senioren weten het niet te redden in de hoofdklasse. In mei 1993 verliest BW ook de Friese bekerfinale van Drachten. De B1-aspiranten en de D1-pupillen worden echter Fries kampioen en samen met de A1-junioren strijdt BW op drie fronten om het Nederlands kampioenschap. Senioren 1 wordt wel weer kampioen en keert terug naar de veldhoofdklasse. Om de eerste wedstrijd in de zaalhoofdklasse in de nieuwe eigen sporthal een speciaal tintje te geven, is verzocht die wedstrijd te mogen spelen tegen landskampioen Deetos. In een echt AHOY-sfeertje, waarbij de spelers in een donkere hal met spots naar het midden van de zaal worden begeleid, blijken de zenuwen de Blauw-wit spelers door de keel te gieren. Als na een paar minuten ook Nelleke Steunebrink zwaar door haar knie gaat, is het helemaal over en uit. En ook het dweilorkest kan daar niets meer aan doen. Later weet BW zowel in Heerenveen als in Delft wel te winnen van Fortuna en thuis ook van BW Amsterdam, en handhaaft ons vlaggenschip zich ten koste van o.a.Swift uit Middelburg. De uitwedstrijd naar Middelburg wordt gekoppeld aan een bezoek aan Antwerpen, waar overnacht wordt in een jeugdherberg. De inderhaast opgerichte supportersvereniging Het Friese doorlopertje sponsorde de bus van Hielkema naar uitwedstrijden. BW wordt later uitgeroepen tot het meest correcte team van die zaalcompetitie. Senioren 2 draait een heel sterk zaalseizoen in de reserve-hoofdklasse en weet zelfs bijna de finale om de Nederlandse titel te halen. En ook senioren 8 wordt kampioen. Tijdens het zaalseizoen organiseert de NAC in de kantine een heuse beachparty. De kantine is compleet met zand, parasols en strandstoelen omgetoverd tot een tropisch paradijs, waar de gasten zich in passende kledij laven aan exotische cocktails, terwijl het buiten hondenweer is. Maar het zijn niet alleen heuglijke tijden voor Blauw-Wit: in de zomer van 1994 overlijden Bart Kootstra en Tjibbe Scheper. Laatstgenoemde was jarenlang een steunpilaar in de beginjaren van BW. Het succes van BW betekent ook, dat Blauwwitters zich in de kijker spelen: Nelleke Steunebrink wordt door bondscoach Harrie Dassen opgeroepen voor het Nederlands team, Christien Boersma voor het Nederlands studententeam, Marjan de jong voor Jong Oranje en trainer-coach Jan Hof wordt tevens assistent bondscoach. Ook op het veld heeft de NAC een ludieke actie om geld in te zamelen: “schijt je rijk” door op een deel van het veld geld in te zetten en vervolgens hopen dat een heuse koe daar zijn vlaai laat vallen. Ook op scholen is BW actief door video’s te tonen en korfbaltrainingen te verzorgen. Het koppelen van een karaoke-avond aan de nieuwjaarsreceptie blijkt aan te slaan: sommige BW-ers zijn niet van het toneel weg te slaan. Antje van de Berg stopt na 13 jaar als secretaris. Op het veld neemt BW na de eerste helft de tweede plaats in, na NKC Nijverdal met o.a. de huidige trainer-coach Manfred Hofstede. Hadden we die herfst helemaal geen kampioenen, in het voorjaar was het wel weer raak: B1, B3, C1, S5, S8, CM1. Een opmerkelijk feit deed zich voor bij de veldwedstrijd BW-Wit Blauw. Scheidsrechter Komduur raakte op de heenweg betrokken bij een auto-ongelijk nabij het voetbalstadion. Snel werd een vervangende scheidsrechter geregeld, nl Anne Popken uit Assen. Halverwege de wedstrijd verscheen alsnog scheidsrechter Komduur compleet met takelwagen en eigen auto op het veld. Jan Hof vertrekt als trainer-coach. Zijn opvolger heet Ger Boterman, die daarvoor buurtclub SIOS naar de hoofdklasse heeft gebracht. BW degradeert uit de hoofdklasse zaal. Jan Tiemersma stopt met korfballen en ook Christien Boersma en en Nelleke Steunebrink zijn lange tijd uit de roulatie vanwege zwangerschap. Voor het eerst sinds jaren organiseert BW weer eens een rommelmarkt. Na maart 1990 en maart 1993 zou BW in maart 1996 eigenlijk weer met de junioren in AHOY moeten staan en warempel; het gebeurt. En om het ritme helemaal vast te houden zou er eigenlijk na winst in ’90 en verlies in ’93 nu weer gewonnen moeten worden. En ook dat gebeurt. BW wint van Capelle a/d Ijssel met een team, dat bestaat uit Siska de Vries, Sandra van Dam, Trienke Kootstra, Esther de Boer, Nieko de Jong, Sido Lok, Jan Oosterdijk en Michiel Gerritsen, Trainer-coaches zijn Gerben Eppenga en Gert Draaisma. Met ingang van het seizoen 96-97 hanteert het KNKV een nieuw boekingssysteem met gele en rode kaarten. In de Blauwwitter staan boeiende discussies tussen trainer Ger Boterman en I.wonder (Antoon Gerritsen), waar overigens niet alle Blauwwitters even enthousiast over zijn. Na 8 jaar Zevenwouden heeft Bw een nieuwe hoofdsponsor: OENEMA taxi- en vervoersbedrijf en als subsponsor Mobiel met Optimobiel van Hastar Enterprises, een bedrijf met homeopathische middelen uit Soest. Harold Jellema presenteert het plan Achter de Horizon, dat hij samen met een aantal andere Blauwwitters heeft opgezet en dat beoogt om o.a. korfballers individueel beter te maken. Ook geeft Harold in oktober 1977 een trainersclinic voor jeugdtrainers. Jan Visser, echtgenoot van Nelleke Steunebrink, spelend bij SIM en fluitend voor BW, mag de juniorenzaalfinale fluiten. De gemeente wil het beheer en onderhoud van de sportvelden gaan privatiseren. Er worden diverse bijeenkomsten gehouden en BW gaat eens kijken bij de buren Heerenveense Boys, die al vrij snel tot die stap komen. Wij zijn echter nog niet zover en dat geldt voor de meeste clubs in met name de plaats Heerenveen. Het wordt dan een tijdje stil, maar op dit moment met de nieuwe kunstgrasaccommodatie is onderwerp weer superactueel. Eind jaren ’90 worden ook pogingen ondernomen om het enthousiasme en de beleving van de leden te peilen en te stimuleren. Tijdens ledenvergaderingen worden daar discussies aan gewijd aan de hand van stellingen. Helaas heeft het niet echt veel opgeleverd. Een ander hot item in die periode is het al dan niet betalen van jeugdtrainers. Probleem is namelijk dat veel oudere jeugdleden (juniorengroep m.n.) jeugdteams trainen en begeleiden, maar zaterdags ook wel graag een extra zakcentje willen verdienen in bijv. een winkel. Er wordt twee jaar proef gedraaid met een vergoedingensysteem, maar uiteindelijk blijkt die vergoeding geen doorslaggevend element te zijn, terwijl bovendien de financiële positie van de club het niet langer toelaat. In het voorjaar van 1998 mag BW de Junior World Cup organiseren. Acht buitenlandse teams, waaronder Australie, Rusland en Taiwan spelen in onze STORKhal om het officieuze wereldkampioenschap voor landenteams tot 19 jaar. Blauw-Wit en LDODK spelen een beslissingswedstrijd om promotie naar de hoofdklasse op het terrein van Kinea. BW weet het kampioenschap binnen te halen.De NAC is nog steeds actief en organiseert onder meer een pyamaparty. Ook de superdisco aan het eid van het zaalseizoen, waarvoor ook de leden van onze buren SIM, Kinea, Driehoek en Udiros worden uitgenodigd, is in die periode een groot succes. Het professionele discomeubel, speciaal gebouwd door Cees de Wit en Eelke Hofstede wordt helaas te weinig meer gebruikt. En nog steeds telt BW ieder jaar weer de nodige jeugdkampioenen, zij het niet in die mate als in de tachtiger jaren. Harold Jellema wordt de nieuwe hoofdtrainer en met het van hem bekende enthousiasme en gedrevenheid organiseert Harold allerlei randvoorwaarden, zoals een assistent-trainer, een specifieke conditietrainer, en ook worden afspraken gemaakt met SMA-sportarts Ron du Bois om er voor te zorgen, dat geblesseerden zo goed en spoedig mogelijk herstelden. Uiteraard speelde daarin ook verzorger Klaas Rijpkema, sinds midden jaren negentig de opvolger van Jos de Vries, een belangrijke rol. En Herman Scholten uit Giethoorn wordt onze PR-man, nadat hij daarvoor dezelfde functie jarenlang bij DOS ’46 en DKOD had vervuld. Tevens regelde Herman nog wel eens wat voor de bondscoaches Ben Crum en Harrie Dassen, waaronder een oefenwedstrijd van het Nederlands team tegen Blauw-Wit in Dedemsvaart. De toeschouwers daar zullen zich nog herinneren, hoe Jeroen van der Laan daar topspeler Dennis Voshardt niet tot schot liet komen. Om wat extra geld in kas te krijgen wordt een oliebollenactie opgezet, en hoewel de oliebollen van een bakker uit Emmeloord goed waren, was de opbrengst mager, zeker ook in relatie tot de hoeveelheid werk die daarvoor moest worden verricht. Hetzelfde gold voor een kerstbomenactie. Meer effect had een gerichte actie om meer sponsorborden te krijgen. Voorzover ik mij kan herinneren, zijn er bijna 50 borden binnen gehaald. Uilke Regts stopt na 12 jaar bestuurslid te zijn geweest. Jaroff drukwerkmakers wordt sponsor van de A1-junioren en valt meteen in de boter, want voor de vierde maal – en wederom 3 jaar na de vorige keer – bereiken onze junioren de zaalfinale in AHOY. Het team wordt getraind door Harold Jellema en Gert Draaisma en bestaat uit Hannarixt de Vries, Natasja de Wit, Linda Blaauw, Anita Betten, Remy van der Honing, Roy de Vries, Riemer van Kammen, Jaap van Velden Blauw-Wit kan een belangrijke sponsor binnen halen. Die sponsor heeft echter behoefte aan landelijke naamsbekendheid en wil daarom graag zijn naam verbinden aan BW, ook al omdat BW op dat moment weer hoofdklasse zaal speelt. Discussie over naamsverbinding volgt in een speciale ledenvergadering. Die naamsverbinding heeft echter nogal wat gevolgen, want het betekent dat de sponsornaam op de kleding van alle teams moet komen te staan. Besloten wordt in zee te gaan met het sportkanaal van UPC, “SPORT1” en Blauw-wit of BW Heerenveen zoals we in de landelijke pers vaak werden genoemd, krijgt de nieuwe naam BW/SPORT1. Alle teams worden voorzien van nieuwe shirts, broekjes of rokjes, die overigens door de vereniging worden aangeschaft en betaald, en waarvoor de leden maandelijks een extra bedrag bij hun contributie betalen. Helaas kampt UPC met grote schulden en al na twee jaar stopt SPORT1. Maar daarover mogelijk meer in de laatste episode van 75 jaar Blauw-Wit, namelijk die van 2000 tot 2005.

De geschiedenis van 75 jaar Blauw-Wit (8) 2000-2005
Nog even terug over de millennium grens. In 1999 organiseert Blauw-Wit voor het eerst in het 25-jarig bestaan van het schoolkorfbaltoernooi, dit evenement op eigen veld. Met 78 deelnemende ploegen is het toernooi het grootste in Friesland. Met Wordt Kwiek Jubbega is de afspraak gemaakt het toernooi om beurten te organiseren. Het toernooi wordt onder geweldige weersomstandigheden afgewerkt en krijgt van alle kanten lof toegezwaaid. Terug naar het jaar 2000. Ook voor het seizoen 2000-2001 is Harold Jellema de hoofdtrainer. Zijn professionele benadering maakt Blauw-Wit op dat moment de beste Friese club. Toch betekent dit niet dat we een stabiele hoofdklasser worden. Ondertussen wordt Harold na twee jaar hoofdtrainerschap afgelost door Gerald Aukes. Voor het eerst in vijf jaar tijd weer een trainer van buiten de vereniging. Michiel Gerritsen vertrekt naar Nic. in Groningen. Hier zal hij definitief doorbreken en worden verkozen tot beste korfballer van Nederland. Overigens is hij daarmee niet de eerste Blauw-Witter die deze eer toekomt. Een paar jaar daarvoor is ook Marjan de Jong (toen ook uitkomend voor Nic.en via een tussenstop bij Blauw-Wit Amsterdam, nu verhuizend naar PKC) gekozen tot beste korfbalster van Nederland. Met Gerald Aukes bereikt Blauw-Wit weer de zaal hoofdklasse. Eenmaal wordt hierin gehandhaafd. Het jaar erop volgt helaas degradatie. Blauw-Wit weet nog steeds het jojo-effect niet van zich af te schudden. In de slipstream van het eerste team, weet ook het tweede team zich in de zaalhoofdklasse te spelen. Met al die mooie resultaten begint geleidelijk de jeugdafdeling van de vereniging weer te groeien. Beginnend met extra aanwas bij vooral de jongste pupillen, ziet onze club ook bij de aspiranten de laatste jaren een lichte groei. Dat heeft ook zijn effect op de resultaten. De D-pupillen en de C-aspiranten haalden de laatste 4 jaren weer regelmatig het Noordelijk Kampioenschap. Door een herstructurering binnen het KNKV is de afdeling Friesland inmiddels opgegaan in de regio Noord (Friesland,Groningen en Drente). Al die keren werd vervolgens meegedaan aan het Nederlands Kampioenschap. Hier konden nog geen potten worden gebroken, maar duidelijk was dat er weer vooruitgang zat in de prestaties van onze jeugd. We zitten toch maar weer jaarlijks bij de beste Nederlandse D-pupillen en C-aspiranten. Dat was ook te zien aan de deelname van ons B-aspiranten team aan de nieuw gevormde Hoofdklasse. Een landelijke klasse voor de beste aspirantenteams van Nederland. Hierin werd in 2005 heel redelijk gepresteerd. Ook zagen we dat ons eerste juniorenteam na jaren van degradatie op degradatie, onder leiding van Friso van der Laan weer de weg naar boven insloegen. Op het veld werd gehandhaafd in de eerste klasse en in de zaal werd promotie bereikt naar diezelfde eerste klasse. De eerste selectie ziet na drie mooie jaren, trainer Gerald Aukes afzwaaien. Met hem verkast ook Bart-Jan Scheenstra, die in het erop volgende jaar als DOS’46 speler, wordt uitgenodigd voor het Nederlandse Team. De zoveelste Blauw-Witter die dat na vertrek voor elkaar krijgt. Samen met hem vertrekken ook Anita Betten en Jan Oosterdijk die vertrekken naar Blauw-Wit Amsterdam. Daarbij stoppen en vertrekken nog meer mensen uit de selectie en de nieuwe trainer Manfred Hofstede uit Nijverdal staat voor de lastige opgave een nieuw team uit de grond te stampen, dat net zo succesvol zal worden. Het lukt hem om zowel in de zaal als op het veld het eerste team mee te laten doen om de prijzen. Helaas lukt het beide keren net niet te promoveren. Op het veld werd dit pas in een beslissingswedstrijd duidelijk. SCO uit Oldeholtpade dat het hele jaar al net wat doortastender was geweest, won helaas met 24-16 afgetekend in Wolvega. Op bestuurlijk vlak veranderde er ook het nodige. Henk van Dam (ooit begonnen als interim-voorzitter) legde zijn hamer neer na een periode van volgens mij haast tien jaar. Met hem nam ook Lammie Kootstra afscheid van het secretariaat, dat zij ook bijna 10 jaar in handen had. Opvolgers waren respectievelijk onze huidige voorzitter Alle Welling en secretaresse Anneke Kuiper. Met hen begon een geleidelijke hervorming van het bestuur van de vereniging die nu nog niet echt voelbaar is, maar wel steeds verder zal worden doorgevoerd. Met die hervorming wil men beter kunnen inspelen op de veranderde omstandigheden van de afgelopen jaren, zowel op korfbalgebied alsmede maatschappelijke veranderingen. Want niet alleen het bestuur veranderde en de interesses van de leden, maar ook onze accommodatie. Korfbal verandert steeds meer van een veldsport naar een sport waarvoor een rechte en droge ondergrond nodig is. Op termijn is het niet ondenkbaar dat alle verenigingen worden verplicht om op kunstgras te spelen. Voor de hoofdklasse geldt deze verplichting reeds nu. Ook moeten alle korfbalverenigingen binnen twee jaar de overgang realiseren van de rieten mand naar de kunststof mand. Voor Blauw Wit heeft dit uiteraard ook gevolgen voor de accommodatie. Die verandering van de accommodatie moest er ook komen omdat de gemeente een deel van het sportveld wilde gebruiken voor de nieuwe brandweerkazerne. Dit nieuwe gebouw van de brandweer zal worden geopend rond oktober 2005. Omdat we minder veld tot de beschikking hadden met een licht groeiende vereniging, moest de gemeente, Blauw-Wit tegemoetkomen. Met de bijdrage van de gemeente werden vier prachtige kunstgrasvelden aangelegd achter de Blauw-Wit sporthal, die al sinds 2002 niet meer de STORK-hal heet, vanwege een afgelopen sponsorcontract. Voor de sporthal, aan de kant van de Rottumerweg wordt in 2005 een gewoon grasveld aangelegd. Ook dit veld zal door Blauw-Wit gebruikt worden. De nieuwe sportvelden werden in april 2005 uitgebreid getest door alweer het vierde schoolkorfbaltoernooi op ons terrein. Weer ruim 80 teams deden mee aan dit evenement. Samen met de kunstgrasvelden en de nieuwe buurman (de brandweer) moest ook een andere toegang tot de velden worden aangelegd. Een nieuw aangelegde mini-rotonde op de Zanden markeert nu de toegang tot een nieuwe grote parkeerplaats voor de korfballers. Deze parkeerplaats ligt weer prachtig voor de sporthal en de velden. Ondertussen zijn er plannen ontwikkeld om de entree van de sporthal ook iets te wijzigen. (men denk aan een groot bordes met uitzicht over het hoofdveld) Wanneer die verbouwing zal plaatsvinden is nog niet duidelijk. Om de opening van de nieuwe veld te vieren, werd Blauw-Wit de eer gegund het veldkampioenschap voor C-Aspiranten te organiseren. Dit prachtige toernooi was een van de activiteiten rond het 75-jarig jubileum. Eerder al dit jaar was er een fietspuzzeltocht langs al de velden waar Blauw Wit in de afgelopen 75 jaar heeft gespeeld. sportpark Heerenveen Noord, Tropenfauna, Rozenstraat, school Schut en de Woudsingel) Veel leden en oud-leden deden aan deze fietspuzzeltocht mee. Verder staan er voor de viering van het 75-jarig jubileum een paar bijzondere activiteiten op het programma.
Op 18 juni zal voor alle leden en oud-leden een feestdag worden gehouden. Meer dan 300 mensen worden verwacht bij onder andere een ouderwetse familiedag, een groots lopend buffet en een revue geschreven door Herman van der Baan. Daarbij wordt een jubileumboek uitgebracht met veel moois. Dan op 25 juni volgt een oefenwedstrijd in de Blauw-Wit hal tegen het Nederlands Team dat zich zo voorbereidt op de World Games in Duisburg (Duitsland). Voor dit Nederlands Team zullen ook Michiel Gerritsen en Marjan de Jong uitkomen. Voor de jeugd van de vereniging zal door de internationals, voorafgaand aan de wedstrijd een clinic worden gegeven. Met de clinic en de wedstrijd worden de festiviteiten rond het jubileum afgesloten. Tegelijk wordt met de wedstrijd de voorbereiding van het Nederlands Team op de World Games